Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009









Αυτή τη φορά θέλω να δω τι σχόλια θα κάνετε. Μη ξεχνάτε ότι δεν είμαστε καθόλου καθώς πρέπει,λοιπόν σε 3 άξονες να στηρίξετε τη άποψη σας.1στη χρωματική παλέτα 2 στη σύνθεση ,δηλ.εχει δομή γεωμετρική ο πίνακας,αν τον διπλώσεις στη μέση κάθετα η οριζόντια μας προκύπτει κάτι;μήπως στο 1/3 του ύψους η του πλάτους γίνεται κάτι εεε;3.χα,χα.Τι συναίσθημα σας προκαλεί ο πίνακας,εεε;δείτε το λίγο και μέσα από την εποχή που φτιάχτηκε,αν και ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν ευτυχώς
Άντε και καλό βόλι.....

6 σχόλια:

  1. Γιατί μας βάζεις δύσκολα "όχι καθώς πρέπει" δάσκαλε; Και μας πιάνεις και αδιάβαστους. Σίγουρα την ανάλυση που ζητάς, δε μπορώ να την κάνω (αν και ένα λογίδριο θα το κατάφερνα). Μπορώ να πω όμως τι βλέπω στα έργα που διάλεξες και αν είμαι άστοχη, συμπάθα με.
    Κατ' αρχήν έτσι βαλμένους μαζί, το πρώτο που βλέπω είναι η αντίθεση μεταξύ τους (ή μήπως όχι). Απ' τη μία η τρυφερή ερωτική επιθυμία του Κλιμτ και απ' την άλλη η ερωτική φαντασίωση του Νταλί (αυτή είναι φαντασίωση!!!). Η ζωή μας όλη.
    Όλοι νομίζω, εκτός κι αν κρίνω εξ ιδίων τα αλλότρια, περνάμε απ' τη μια κατάσταση στην άλλη χωρίς αναστολές, άλλωστε η μοναδική ελευθερία μας είναι η σκέψη και μαζί οι φαντασιώσεις μας.
    Όσο για την εποχή που φτιάχτηκαν, δε νομίζω να παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Οι άνθρωποι πάντα κυριεύονται από τις ενοχές τους, που κατά κανόνα αφορούν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες σ' οποιαδήποτε εποχή. Αλλά πάντα υπάρχουν ευτυχώς άνθρωποι που κυριεύονται απ' τα πάθη τους για να φτιάχνουν τέτοια έργα.
    Μετά τιμής και με το συμπάθιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα ναί rossa τα πάθη μας είναι πάντα τα ίδια,ενοχικά ναι,ναι πολές φορές είναι χωρίς συμπάθιο,σίγουρα.Η διαφορετική εποχή ειναι που υποχρεώνει σε διαφορετικούς τρόπους έκφρασης,ζωγραφικής,στη περιπτωσή μας αυτοί οι 2 εκφυλότατοι για δές διαφορές στα χρώματα στο σχέδιο γιατί εεεε;μας κάνουν πλάκα;Αντε έχεις δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. με τη σειρα μου να εκφρασω την αποψη μου για τους δυο...εκτιθεμενους και τα συνεπαγομενα τους.
    αγαπητε δασκαλε θα σου το χαλασω λιγο..μια γυναικεια ματια στο ιδιο θεμα μπορει να ειναι λιγο διαφορετικη....
    και μην βιαστεις να συμπερανεις λαθος..κανενας
    ψευτοσυντηρητισμος η ..ηθικον διλημμα μονο ο τροπος που μια γυναικα - εγω- τα βλεπω.
    υπολογισε κιολας οτι δεν σπουδασα οτι εσυ.
    Ο πρωτος πινακας λοιπον ,φιλε μου,δεν μου λεει
    απολυτως τιποτα !οπως ειδες δεν βιαστηκα να σχολιασω..αλλα 3 μερες τωρα που τον παρατηρω
    παρ'ολες τις ευκολες παραπομπες του δεν με εκανε να νιωσω οτιδηποτε.Παρομοια αισθανομαι για τους περισσοτερους πινακες του Νταλι.
    Στον συγκεκριμενο βλεπω μονο σκορπια μελη που καποτε -αληθεια πως - θα μπορουσαν να συνδεθουν και να δημιουργησουν τι? μα την ερωτικη φαντασιωση ενος αντρα..
    Εδω ναι συμφωνω.Αλλα βλεπεις η γυναικα εχει διαφορετικη προσεγγιση στον ερωτα που θα πρεπει να διαθετει και το μινιμουμ καποιας συναισθηματικης φορτισης και το περιβλημα στοιχειωδους ρομαντισμου..Δεν λεω οτι για το αντικειμενο του ποθου μας δεν ονειρευομαστε κι ετσι,αυτο θα ηταν στρουθοκαμηλισμος.
    Ωστοσο εδω δεν ειναι ο .. αντρας των ονειρων μου αλλα ενας ψυχρος πινακας που δεν βρισκει
    κανενα τροπο να με αγγιξει.
    Γενικοτερα δεν αμφισβητω την ιδιοφυη αντιληψη του Νταλι ομως ασε με να νιωθω μεσα απο τον
    τροπο που ο Κλιμτ ζωγραφιζει γιατι μου ταιριαζει καλυτερα.
    Εδω υπαρχει περισσεια τρυφεροτητα ,υπεροχη
    χρωματικη παλετα και παρ'ολο που η εικονα δεν διαθετει κανενα.. αρσενικο παρα μονο την υπονοια του μεσω ενος φιδιου ωστοσο μπορει να σε κανει να πεις οτι ενας αντρας ελκυεται και ζωγραφιζει 2 γυναικες , τη μια πολυ τρυφερα ειδομενα γυμνη και την αλλη πως? κυοφορουσα
    με μονο γυμνο το λαιμο της? η γυναικα μανα ισως και η ερωμενη ? εγω δεν ειμαι σιγουρη ,
    παντως ουτε λεσβιακη παραπομπη μπορω να φανταστω.

    Ο πινακας ωστοσο διαθετει και δομη και εξαιρετικα χρωματα και 'κεινον τον υπεροχο ερωτισμο στη ματια της γυμνης κοπελας που και μονο αυτο σε κανει να θελεις να τον ξαναδεις..
    Ετσι τα βλεπω εγω δασκαλε αλλα οπως γνωριζουμε δεν ειναι παρα η υποκειμενικοτατη μου αποψη..
    Ευχαριστω για το βημα και απο καρδιας καλη συνεχεια στην ομορφια που ξεκινησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν κατάλαβα, θέλεις να πεις ότι, κάτω απ' την πίεση των γεγονότων των πρώτων 10ετιών του 20ου αι. έχουμε χαλαρότητα των ηθών και αυτό περιγράφουν οι ζωγράφοι μας. Όπως είπε όμως και η Λιλλύ, εμείς δεν έχουμε κάποια παιδεία πάνω στο θέμα. Όταν κοιτάζω κάποιον πίνακα τον βλέπω μόνο σε συνάρτηση με την προσωπική μου ιστορία. Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό αυτό που θέλω να πω.
    Έβαλα στο πρόχειρο δύο πίνακες του Νταλί. Αν μπορείς να τους σχολιάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αααα!κ.α.Lis de vallies,κέντρο.και δεν μας υποχρεώνει κανεις να είμαστε ιστορικοί τέχνης για να έχουμε άποψη.Οταν καλιεργεί κάποιος το ταλέντο του καλιεργεί χωρίς να το ξέρει και την αισθητικήτου.Ας αφήσουμε τον εαυτό μας να βλέπει και τα υπόλειπα έρχονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κατ' αρχάς, όλοι οι πίνακες ζωγραφικής έχουν κάποια γεωμετρική δομή, ώστε να κατευθύνουν το μάτι του θεατή εκεί που θέλει να εστιάσει ο δημιουργός τους. Καλώς ή κακώς, το μάτι λειτουργεί "διαβάζοντας" σχήματα, άλλοτε κλειστά κι άλλοτε ανοιχτά... ελεύθερα. Συνήθως κι εν προκειμένω, έχουμε να κάνουμε με τρίγωνα. Στον πίνακα του Κλιμτ η κορυφή του τριγώνου διαγράφεται στην ένωση των προσώπων και η βάση του "ανοίγεται" ελεύθερα στο κάτω μέρος του πίνακα. Στην περίπτωση του Νταλί η εικόνα αντιστρέφεται. Η κορυφή του τριγώνου βρίσκεται στα πόδια της γυναικείας φιγούρας και το σχήμα "ανοίγει" προς τα πάνω. Τώρα θα μου πείτε "σημαίνει κάτι αυτό ?" Τι θέλει να πει ο ποιητής... και γιατί δηλαδή θα πρέπει να σημαίνει κάτι ? Εξηγούμαι... ντε και καλά δεν πρέπει να σημαίνει κάτι, αλλά αν σημαίνει, τι θα μπορούσε να είναι αυτό? Γιατί ο πίνακας του Κλιμτ μας φαίνεται αρμονικός και όπως είπαν οι προλαλήσασες, αφήνει μια αίσθηση τρυφερότητας και γαλήνης ? Γιατί ο πίνακας του Νταλί, όντας ανάποδος (...ανατρέποντας δηλαδή, τη συνήθη σχηματική απεικόνιση) μας δημιουργεί την αίσθηση μιας καταπιεσμένης λίμπιντο ? Η απάντηση βρίσκεται στον τρόπο που το μάτι μας μαθαίνει να διαβάζει τα σχήματα... που "βολεύεται" σε μια εικόνα. Μαθαίνουμε -ας πούμε- να διαβάζουμε από αριστερά προς τα δεξιά. Οι δείκτες του ρολογιού έχουν δεξιόστροφη φορά, ενώ στις αριθμητικές μας πράξεις λειτουργούμε κατακόρυφα, από πάνω προς τα κάτω. Το αντίθετο θα μας ξεβόλευε... θα μας δυσκόλευε τη ζωή. Αυτό -νομίζω- επιδιώκει ο Νταλί κι αν κρίνω απ' τα σχόλια, μάλλον το καταφέρνει :-)
    Για τα υπόλοιπα θα επανέλθω μιαν ετέραν φοράν, καθότι ενύσταξα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή